Rozdział 81

Rozdział 81 

"Too far away from you. "

*_* Oczami Kendalla *_*

Praktycznie skakałem z radości, ponieważ odkryłem jak przejść szachownicę. Z tymi dobrymi wiadomościami poleciałem do pokoju Grace, gdzie znajdowała się Sibuna. Opowiedziałem im o wszystkim. 

- Musimy pokonać Senkharę, wtedy wróci do nas Ally a ona sama zginie. - powiedziałem

- Najpierw musimy zdobyć maskę. - powiedziała Selena

- O tak. Grace, co jest ? - zapytałem gdy zobaczyłem w jakim stanie jest 

- Aaaaaaa... - krzyczała z bólu

- Co mamy robić ? - zapytała wystraszona Miranda. 

- Nic, zaraz jej przejdzie. - powiedziała spokojnie Diana

- Aaaaaała..

- Spokojnie - próbowaliśmy uspokoić Grace

Po 5 minutach upadła na łóżko. Nie miała sił. Ból ustał. 

- Zaraz przyniosę ci lekarstwa - powiedziała Diana

- Selena, musimy iść. - powiedziałem 

- Kto iść ? - zapytała

- Ja i Kendall. 

- Mogę cię na słówko Kendall ? 

- Tak. - wyszliśmy z pokoju.

- Ja też chcę wam pomóc. Nie chcę tutaj siedzieć i nic nie robić. - chciałem coś powiedzieć - i czekaj. Za nim coś powiesz. Ja sie dobrze czuje. Moce mi wrocily.

- Nie chce cie narażać.

- A może chcesz być sam na sam z Mirandą ? - krzyczała

- Nie o to chodzi. 

- Przestań ! - pobiegła na górę, a ja za nią

Zapukałem do jej drzwi. 

- Mogę ?

- Nie.

I tak wszedłem. Stała przy oknie. Wpatrując się w krajobraz za nim. 

- Selena, proszę cie 

- O co ? - odwróciła się

- Nie chcę by znowu Senkhara cię skrzywdziła.

- A ja proszę cie, ja chce. Nie chce byście się nademną ...

- ... Dobrze pójdziesz z nami.

- Dziękuje - powiedziała sztucznie.

Po kilku minutach znajdowaliśmy się na szachownicy. Wytłumaczyłem im ruchy. Teraz tylko wszystko musi iść po mojej myśli.

- Najpierw Miranda, białe - powiedziałem - Teraz Anubis.- Jeden z posągów się poruszył. - Dobra teraz Selena na czarne. - szło nam bardzo dobrze. Była właśnie ostatnia kolejka. Ruch Seleny - Na białe. Ruch Anubisa .

I wtedy kawałek podłogi pod Seleną się zarwał, ponieważ Anubis ja nią wskazał. Spadła nie wiadomo gdzie.

Załamałem się. Podszedłem do Mirandy.

*_* Oczami Seleny *_*

Spadałam na dwie nogi. Ten trening się przydał. Nic mi nie jest. Muszę z stąd wydostać. Moja moc. To jest to. Skupiłam całą swoją moc. Wystrzeliłam w górę. Wróciłam tą samą drogą co spadałam. Wydostałam się na szachownicę. Kendall i Miranda stali wryci. 

- No to co gramy dalej ? - zapytałam jakby nic się nie stało. - Hallo ?! - ocknęli się

Kendall podleciał mnie przytulić. To samo Miranda.

- Ty żyjesz - powiedział Kendall

- Jak widać. Tak łatwo się mnie nie pozbędziesz - zażartowałam i dokończyliśmy rundę. Tak udało się. Mamy ją.